Έλα και μοιράσου αυτό τον πίνακα μαζί μου
Ξεσκεπάζοντας με, ο μάγος που ποτέ δεν αποτυγχάνει
Αυτός ο βαθύς αναστεναγμός τυλίγεται γύρω από το στήθος μου
Μεθυσμένη από μια χορδή
Αναρωτιέμαι
Αγαπώ εσένα ή την ιδέα του εαυτού σου;
Αργά, αγάπη μου, αργά
Μόνο οι αδύναμοι δεν είναι μοναχικοί
Μπλε του νοτιά, δροσιά του πρωινού
Ρίξε τις άμυνες σου, τα ''σ'αγαπώ'' σου
Κάστρα από παγωτό, στιχάκια από τα χείλια στο αυτί
Ένας ύπνος βαθύτερος του χρόνου
Αργά, αγάπη μου, αργά
Μόνο οι αδύναμοι δεν είναι μοναχικοί