Elisabetta tenit is ogus bécius e unu coru 'e Sardigna,
Intr'e is manus tenit sònnius e una borsetta
E Patti scit meda beni su frantzesu, podit pàrriri unu pagheddu aresti,
Ma est crésciu troppu in pressi.
Erica s'ind'est andada dispràxia, ca un hòmini dd'at ferta
E imoi issu dd'est domandendi perdonu
E deu m'ind'abarru a solu cun sa luna,
Cun sa sperantzia chi mi portit ancora unu pagu 'e... fortuna.
Ballo s'acuntentat de una corda sceti, chi in pitzus inci fait s’ecuilibrista et est bravu meda.
Larry est sempri su sòlitu bonista, cun is fèminas est un aggiudanti,
Sentza trassas ni arti.
E su paneri 'e Selene parit fattu aposta po s'amori,
Oh, innoi in Sardigna luxit sempri su soli
Fintzas candu iat a depi proi a pitzus de su coru.
Is fèminas bellas in circa de unu bistiri o unu sangunau
Parint a solas in is barcas de is sceicus.
Ma deu emu a bolli arrui intr'e is cambas
De un fèmina cun sa facci ancora arrubia po su spantu.
E Marta est sa mellus po custas cosas:
Difatis tenit su dòppiu mentu e una surra ‘e genti avatu.
Innoi in Sardigna funt totus prexiàus,
Fintzas candu s'iat a depi cuai su dolori.