Қоштасудың Қиыны-ай [Qoştasuwdıŋ Qıyını-ay] [Transliteration]

Қайран күндер кешегі,

Сайран күндер кешегі.

Көрген түстей көңілден,

Қалайша өшеді?

Бақытыма балаған,

Жырға лайық санаған.

Жан серігім жалғанда,

Сен едің қалаған.

Қия алмадым, қимадым,

Қинадың-ау, қинадың.

Гүл орнына қайтейін,

Саған мен мұң сыйладым.

Қарай бердің қиыла-ай,

Қоштасудың қиыны-ай,

қиыны-ай, қиыны-ай!

Қарай бердің қиыла-ай,

Қоштасудың қиыны-ай,

қиыны-ай, қиыны-ай!

Саған ғана жан сырым,

Айтушы едім бал-шырын.

Бірге кешкен күндер-ай,

Мөп-мөлдір таң шығын.

Шығар ма екен бәрі естен,

Шыдамымның шамы өшкен.

Жылап жатыр жүрегім,

Нәп-нәзік нәрестем.

Қия алмадым, қимадым,

Қинадың-ау, қинадың.

Гүл орнына қайтейін,

Саған мен мұң сыйладым.

Қарай бердің қиыла-ай,

Қоштасудың қиыны-ай,

қиыны-ай, қиыны-ай!

Қарай бердің қиыла-ай,

Қоштасудың қиыны-ай,

қиыны-ай, қиыны-ай!

Ұя салған таңдайға,

Біз айтатын ән қайда?

Амал бар ма тағдырға

Жазылған маңдайға.

Ақ тілеулі арманға,

Сенен асқан жан бар ма?

Жаралайды жанымды,

Көзден жас тамғанда.

Қия алмадым, қимадым,

Қинадың-ау, қинадың.

Гүл орнына қайтейін,

Саған мен мұң сыйладым.

Қарай бердің қиыла-ай,

Қоштасудың қиыны-ай,

қиыны-ай, қиыны-ай!

Қарай бердің қиыла-ай,

Қоштасудың қиыны-ай,

қиыны-ай, қиыны-ай!