L'abitudine [Dutch translation]

Jij, voor dat wat je me geeft

dat stukje meer emotie,

bij elk van je woorden

Jij, waarschijnlijk ben jij

tot nu toe veel te lang

alleen geweest,

Zodat je jezelf er uiteindelijk, net als ik,

van overtuigt, dat mensen alleen kunnen blijven.

Want de eenzaamheid,

die nooit glimlacht,

wordt gewoonte

en niet de keuze die je maakt.

Maar nu ik hier ben,

zal de wind uit een andere hoek waaien,

en zal de tijd die komt

makkelijker lijken.

Het leven kan je verrassen,

in alles wat het doet.

En waar je het je niet voor kunt stellen,

kom je het geluk tegen.

En ik ben hier bij je,

en ik zal je niet laten gaan.

Ik vraag je hier stil te staan

en bij mij te blijven,

en bij mij te blijven.

Ja, nu ben jij er,

in mijn dromen en mijn gedachten,

in mijn fantasie...

Jij, omdat je dicht bij me bent

- Zo dicht bij me

omdat je een deel van me bent

- Zo diep in je hart

als een sensatie,

jij bent de woorden en de muziek

voor een nieuw lied...

Want de eenzaamheid,

zal niet opnieuw beginnen,

de wil om te glimlachen

- Nu niet...

en de blijdschap

- Als jij er bent...

Voor dat wat je weet

- En je weet het...

En voor dat wat je me geeft

- Jij ook...

Voor een eenvoudige liefde,

maar groter dan ooit.

En het is geen gewoonte,

het goed dat je me doet

- Jij ook

En de vreugde om in jouw bijzijn te zijn

- Zolang je maar wilt...

Om jou dichterbij te hebben dan ooit!

En nu zijn wij er,

Ik en jij.

Alleen wij zijn er,

Wij alleen,

Er zeker van elkaar nooit te zullen verliezen,

elkaar nooit te zullen laten gaan...

Een nieuwe eenzaamheid

zal ons niet te pakken krijgen

en jij zult niet weggaan...

Nooit.