Kelch der Liebe [Polish translation]

Moje ciało zanurza się w życie

A mój duch się w nim pławi

Serce jest moim kompasem

A miłość horyzontem

Tamte słowa są jak burza

Tamte spojrzenia, wzburzone morze

Fale często mnie połykają,

Lecz nigdy mnie nie pokonają!

A kto pyta o mnie, kto chce mnie słuchać?

A kto mnie widzi i mówi do mnie?

A ja? Ja nie chcę żyć bez celu!

Życie bez miłości nie jest życiem!

Nie potrzebuję życia!

Potrzebuje tylko ciebie!

Twojego ciała

Twojej duszy –

I twojego serca!

Ten czerpie z mojej duszy

Kto żywi się moim duchem

Niektórzy poją się moja miłością

A wielu zbiera żniwo mojej siły

Jestem człowiekiem i potrzebuję miłości

Ale to co pozostaje jest tylko tęsknotą

A słowa które napotykam

One mnie po prostu nie dotyczą

A kto pyta o mnie, kto chce mnie słuchać?

A kto mnie widzi i mówi do mnie?

A ja? Ja nie chcę żyć bez celu!

Życie bez miłości nie jest życiem!

Nie potrzebuję życia!

Potrzebuje tylko ciebie!

Twojego ciała

Twojej duszy –

I twojego serca!

A kiedy świat stoi w płomieniach

I już ostatni człowiek odchodzi

Nawet kiedy słońce pęka

Pozostaje ci światło miłości

Weź ten kielich

Z życiem bezimiennego klauna

Tego odizolowanego, odrzuconego

Tej świetlnej istoty, która musiała zadowolić się cieniem

Oto jest ten kielich

Przepełniony miłością klauna

Tego odizolowanego, odrzuconego

Tego obciążonego mrokiem zakochanego