Kathedralen [Le Temps des cathédrales] [Italian translation]

Hoor mijn verhaal dat hier begint,

Dat in Parijs zijn oorsprong vindt,

In 1482 start,

En heel misschien het hart verwart.

Een stad vol kunst en symfonie,

Van beeld, muziek en poëzie.

En zie hoe door wat kunst ons geeft

De tijd van toen herleeft.

De mensheid van de tijd in kathedralen.

De wereld draait door,

Maar hier kan geen mens omheen.

Al eeuwen hoopt de mens de maan te halen,

Voorgoed te bestaan

In een werk van glas en steen.

Dus dag na dag en steen voor steen

Werkte men jaren achtereen.

Met liefde, glas en steen en hout

Werd een meesterwerk gebouwd.

Troubadours zingen van gemis,

Ook zij weten wat liefde is,

En liefde vurig, intens en zacht

Die ergens op ons wacht.

De mensheid van de tijd in kathedralen.

De wereld draait door,

Maar hier kan geen mens omheen.

Al eeuwen hoopt de mens de maan te halen,

Voorgoed te bestaan

In een werk van glas en steen.

De mensheid van de tijd in kathedralen.

De wereld draait door,

Maar hier kan geen mens omheen.

Al eeuwen hoopt de mens de maan te halen,

Voorgoed te bestaan

In een werk van glas en steen.

Men raakt hem kwijt, de tijd van kathedralen.

In naam van een God.

Met de wapens en geweld

Komen de barbaren, strijders en vandalen.

De wereld vergaat.

Zoals vroeger werd voorspeld.

Zoals vroeger werd voorspeld.