Altijd hetzelfde, haal me weg
We zijn dood voor de wereld
Het kind dacht na over de woorden van de dichter
Gaf troost aan de Gevallenen
(Oprecht, zelfverzekerd)
Resterend, maar nog steeds onuitgenodigd
Deze woorden gaven mijn ziel geur
(Eenzame ziel, ziel van de oceaan)
Het zijn niet de monsters onder je bed
Het is de Man van hiernaast
Die je bang maakt, aan het huilen maakt,
je laat huilen voor het kind
Alle oorlogen worden uitgevochten onder deze eenzame mannen
Ongewapend, zonder littekens
Ik wil niet sterven als een man zonder littekens
Een eenzame ziel
(Vertel me wat ik moet doen)
Ik heb stilte bestudeerd om over muziek te leren
Ik sloot me aan bij de zondige om onschuld terug te winnen
Koningin van de hemel, bescherm me
In al dat blauw
Klein jongetje, zo'n kostbare vreugde,
is dood voor de wereld
Koningin van de hemel, draag mij
Weg van alle pijn
Altijd hetzelfde, draag me weg
We zijn dood voor de wereld
Dood, stil, constant
Toch altijd aan het veranderen
Mijn favoriete kijk op deze wereld
Toen hij stierf, zou hij terugkeren om weer mij te sterven
Het doek weven terwijl hij het leven schenkt aan het Kind van de Eeuw
Die zijn leven niet voor de wereld gaf, maar voor mij
Onschuld is opnieuw geboren
Koningin van de hemel, draag mij
Weg van alle pijn
Altijd hetzelfde, draag me weg
We zijn dood voor de wereld
Koningin van de hemel, bescherm me
In al dat blauw
Klein jongetje, zo'n kostbare vreugde,
is dood voor de wereld
Koningin van de hemel, draag mij
Weg van alle pijn
Altijd hetzelfde, draag me weg
We zijn dood voor de wereld