19 Dias Y 500 Noches [Greek translation]

Το δικό μας κράτησε

Όσο κρατάν 2 ψαράκια από πάγο

σε ένα ουίσκι με παγάκια

Αντί να προσποιηθεί,

ή να με συντρίψει με ένα ποτήρι ζήλεια

άρχισε να γελά

Ξαφνικά με είδα

σαν ένα σκύλο του κανένα

που γαβγίζει στις πόρτες του ουρανού,

Μου άφησε ένα νεσεσέρ με προσβολές,

το μέλι στα χείλη

και πάχνη στα μαλλιά

Είχαν δίκιο

οι ερωμένες μου

στο ότι πριν

ο κακός ήμουν εγώ,

Με μια εξαίρεση

αυτή την φορά

εγώ ήθελα να την αγαπήσω

και αυτή όχι

έτσι έφυγε

μου άφησε την καρδιά μου

γυμνή

και μένα στα γόνατα

Από το ταξί

και κάνοντας μια υπερβολή,

μου έστειλε δυο φιλιά

ένα για κάθε μάγουλο.

Κι εγώ γύρισα

στην κατάρα

του συρταριού χωρίς τα ρούχα της

στον αφανισμό

των μπαρ

στις φτηνές

πόρνες

και στο κρασί

La ina

πληρώνοντας τους λογαριασμούς

των ανθρώπων χωρίς ψυχή

που χάνουν την γαλήνη τους

με την κοκαΐνη

χάνοντας το μυαλό μου

σπαταλώντας

τα λεφτά και την ζωή μου

την ξέχασα λίγο λίγο

θεωρώντας την χαμένη

Κι έτσι εγώ

για να μην πνίξω

την Μαρία με λουλούδια

για να μην την πολιορκήσω

με την ανθολογία μου

των κρύων σεντονιών

και των άδειων κρεβατοκάμαρων

για να μην την αγοράσω

με φτηνά κοσμήματα

ούτε να είμαι η μαριονέτα

που πάει με το πλήθος

με την αδελφότητα

των κατηγορητών των πάντων

τόσο την αγαπούσα,

που άργησα να μάθω

να την ξεχάσω, 19 μέρες

και 500 νύχτες

Είπε γεια σου και αντίο,

και το χτύπημα της πόρτας ακούστηκε

σαν ένα ερωτηματικό

Υποπτεύομαι ότι έτσι

με εκδικιόταν, με την λησμονιά

ο Έρωτας

Δεν ζητώ συγνώμη

Για τι πράγμα; Αν είναι να με συγχωρέσει

γιατί πια δεν την ενδιαφέρω…

πάντα είχε το μέτωπο πολύ ψηλά

την γλώσσα πολύ μακριά

και την φούστα πολύ κοντή

Με εγκατέλειψε

όπως εγκαταλείπονται

τα παλιά παπούτσια

κατέστρεψε το γυαλί

των γυαλιών μου για μακριά

πήρε από τον καθρέφτη

την φτυστή εικόνα της

και πήγα, τόσο σαν ταυρομάχος

στα σοκάκια

των τυχερών παιγνιδιών και του κρασιού

που χτες, ο μπράβος

με πέταξε από το καζίνο

του Τορελοδόνες

Τι μεγάλη λύπη,

θα απαρνιόμουν την Θεία Μετάληψη,

την στιγμή

που θα μου το ζήταγε.

Κι έτσι εγώ

για να μην πνίξω

την Μαρία με λουλούδια

για να μην την πολιορκήσω

με την ανθολογία μου

των κρύων σεντονιών

και των άδειων κρεβατοκάμαρων

για να μην την αγοράσω

με φτηνά κοσμήματα

ούτε να είμαι η μαριονέτα

που πάει με τους πολλούς

κατηγορώντας

τους πάντες

τόσο την αγαπούσα,

που άργησα να μάθω

να την ξεχάσω, 19 μέρες

και 500 νύχτες ... κτλ