Mijn hoofd doet helse pijn
Ik kan de ogen niet openen
Mijn plunje is drijfnat
En ik bevries door en door
Ik weet niet waar ik ben
Of hoe ik thuis moet komen
Mijn armen zijn verdoofd
En ik heb moeite om op te staan
Bij iedere beweging
doen mijn spieren pijn
Ik sta op mijn benen
maar mijn knieën zijn verzwakt
[Refrein:]
Iemand wekke mij
Uit deze verschrikkelijke droom
Iemand redde mij
Van de paniek die ik voel
[Solo: Söderberg]
Ik stuntel rond
Op de zachte modderige grond
Ik roep de namen
Van de vrienden die ik niet kan vinden
Maar alleen de wind
En de raven antwoorden
Met iedere hap naar lucht
met iedere ademtocht
vul ik mijn longen met rook
En met iedere hap naar lucht
dringen mijn ingewanden
de zoete smaak van de dood op
De lucht is vervuld van een
Ondoordringbare prikkelende stank
[Solo: Söderberg]
Dan komt de regen
Die kouder is dan ijs
Ik was mijn gezicht
En open mijn ogen
En dan zie ik
maar wensend dat ik blind was
Dat zij allemaal dood zijn
Er is overal bloed
De Noormannen liet slechts
Dood en wanhoop achter
Een stank van vlees
Die de herfstlucht vervult.
[Refrein:
Iemand wekke mij
Uit deze verschrikkelijke droom
Iemand redde mij
Uit deze verschrikking en pijn
Niemand kan mij redden
Uit deze verschrikkelijke droom
Niemand kan mij of mijn
hartverscheurende kreten horen.