Tyś cuś mówił - ni wożne
Ni zoryzykujym, wy̨nc łodpuść se
Je tyle przyczynów, łaby przystoć słuchoć cį
Ła tyn szypt twy podły, ni wypuszczo zy łbo cį
Tyś ni je not, tyś je ino wy łbie szum
I jeśli sųdzisz - Robisz błųd
Ży zwobisz mie to potrz
Kożdy kugo w syrcu nosze, żyje w muroch tych
Wy̨nc pojmij ży tyroz łodcinom sį łod kołoctw twych
Przeżyłom swo przygude, ni chcem nic nowygo jusz
Wy̨nc syreno proszem cį, ni wołej mie tom jusz!
W tom niznonom dol, na niznony szlok
W tojemniczy świot!
Czygoś tuś chcioł?
Żyś mie z koji zwlykł apioć
Długo chcysz mie tok zwodzić, i w tum dziwnum gre wciųż groć?
Ła może tyś je duszo, któro czuje tok jok jo?
I wisz ży jam, zoś łukrywom swuje jo?
W kożdy dziń je mie trudnij, gdysz czujem ży muc rośnije
Łolbrzymi sį pragninie łaby łodyjść stųd!
Do przynzaczynio, gdzie szkity ponioso
W tojemniczy świot!
Jeno powidz,
Przyjdziesz po mie?
Nosz łodpowidz!
Czyś ty tom je?!
Dokųd łuciekosz? Jam chce jiść z tobo!
Poznoć chcem, prowodź mie
W tojemniczy świot!