È vierno chiove e chiove a na semmana
e st’acqua assaje chiù triste me mantene.
Che friddo quanno è a sera, ca me vene,
cu st’aria e neve mo ca manche tu.
Sta freva ca manch’essa m’abbandona,
sta freva, a cuollo, nun se leva cchiù.
Vierno,
che friddo int’a stu core
e sola tu ca le puó dá calore,
te staje luntana e nun te faje vedé,
te staje luntana e nun te cure e me.
Ca, mamma appiccia o fuoco tutte e sere
dint’a 'sta cammarella fredda e scura.
Ma chell’appicce a fá, vecchia mia cara,
s’io nun me scarfo manco 'mbracci a te.
Povera vecchia mia! Me fa paura!
È n'ombra ca se move attuorno a me.
Vierno,
che friddo 'int’a stu core
e sola tu ca le puó dá calore,
te staje luntana e nun te faje vedé,
te staje luntana e nun, e nun te cure,
e nun te cure e me.