Una vecchia canzone italiana [Polish translation]

Kraju rozciągnięty na morzu,

który w każdej piosence mówisz nam o miłości;

kraju zbóż i kwiatów,

słońca, wina, cierni i laurowych liści;

kraju, który pozostajesz w sercu

tego, kto w pogoni za marzeniem chce cię porzucić.

Każde miasteczko ma swoje święto,

muzyków, którzy przygrywają,

jakiś plac, jakąś kafejkę.

Kraju świętych i poetów,

zbyt wielu gangsterów, zbyt niewielu kapłanów;

kraju tysiąca cudzoziemców,

którzy znajdują miłość i już nie wyjeżdżają;

kraju, który pozostajesz w sercu

tych, którzy odjeżdżają w dalekie strony.

Jednak w każdym zakątku świata,

dokądkolwiek się udasz, nie jesteś sam.

Usłyszysz radio grające w oddali;

zaśpiewa starą włoską piosenkę.

Znów ujrzysz balkon z widokiem na morze.

Piosenka nie prosi o nic więcej;

zabiera cię dokąd chcesz.

Ale czym jest piosenka?

Jest opowieścią, która rodzi się z każdego wzruszenia

i towarzyszy nam w życiu

od momentu narodzin aż po kres życia.

Jest głosem znękanych ludów;

daje siłę idei, która już nie umrze,

a do każdego domu na świecie przyfruwa cała w błękicie1.

Usłyszysz radio grające w oddali;

zaśpiewa starą włoską piosenkę.

Znów ujrzysz przez chwilę swą pierwszą miłość.

Mijają lata, przemija życie,

lecz nie piosenka.

Usłyszysz radio grające w oddali;

zaśpiewa starą włoską piosenkę.

Znów ujrzysz balkon z widokiem na morze.

Piosenka nie prosi o nic więcej;

zabiera cię dokąd chcesz.

Mijają lata, przemija życie,

lecz nie piosenka.

1. dosł.: "pomalowana na niebiesko"