Ton absence [Polish translation]

To jak przypływ smutku:

twoja twarz już nie mówi mi nic.

Wzywam cię, a ty nie przychodzisz.

Zamieszkała u mnie twa nieobecność.

Jest we mnie wielka pustka

po szczęściu, którego już nie ma.

Gdybyś wiedziała jak, gdy jest późno,

tęsknię za twoim spojrzeniem!

To rewers twojej miłości,

owo życie, które trochę bardziej ciąży,

jak przypływ milczenia,

który podchodzi i zajmuje twe miejsce.

To moja dłoń na telefonie

teraz, gdy już nikogo nie ma,

twe zdjęcie na kominku,

które mówi, że wszystko się skończyło.

Mówiłaś, że będziemy wielcy,

ale teraz odkrywam,

że każdy dźwiga na własnych plecach

całą swą drogę jak brzemię.

Wspomnienia z dzieciństwa,

starania i nadzieje,

i ten kwiat, który rozkwita wśród milczenia...

Twa nieobecność.

Śpię wtulony w twój uśmiech

pomiędzy przeszłością, przyszłością

i teraźniejszością, która mnie powstrzymuje

przed dołączeniem do ciebie pewnego ranka.

W tej podróży bez powrotu

ofiarowałem ci całą moją miłość.

Nawet wycieńczając duszę i ciało

można kochać jeszcze bardziej.

Oczywiście, gdzieś tam z wysoka

musisz mnie słyszeć, a może widzieć,

lecz nasze rozmowy były czymś bardziej czułym:

mogliśmy się jeszcze porozumiewać.

Moje dzieciństwo już przybladło,

zostały dawne gesty

na filmach i na zdjęciach.

Odeszłaś o wiele za wcześnie.

Ja pozostałem na drodze,

niosąc swe życie w dłoniach,

nie wiedząc już, co mam zrobić,

by podążać ku światłu.

Przez całe dni towarzyszy mi tylko,

jako wspomnienie twej miłości,

ten kwiat, który rozkwita wśród milczenia...

Twa nieobecność.