Zo gaat het, leert de geschiedenis
Woestijnen moeten zich uitbreiden
Kamelen varen als houten schepen
net als vrouwen op The Strand
Er is een zandstorm op Second Avenue
En de wind blaast als een trein
Taxi's staan weer opgesteld als een snoer van parels
rond het huizenblok
Ik herinner me alles en elk vensterruit
Elk woord kwam terug bij mij
Alsof ik Superman was
Maar toen zag ik je gezicht aan de overkant
Door de tranen van Hercules
Er is een bus die vertrekt om acht uur vijftien
Nog één om tien uur
Moet ik aan boord klimmen?
Alles riskeren en meerijden tot het eind?
Kijken naar de heuvels als achtbanen
tegen de lucht?
En wensen dat je hier bij mij was?
Zo dichtbij dat ik zou kunnen sterven?
Je zei: liefde maakt alles kapot
En niemand van ons overleeft het
Maar gisteravond was ik over jou
In deze lege kroeg
Maar toen zag ik je gezicht aan de overkant
Door de tranen van Hercules
Ik herinner me alles en elk vensterruit
Elk woord kwam terug bij mij
Alsof ik Superman was
Tot ik je gezicht zag aan de overkant
Door de tranen van Hercules