Τα γυάλινα πανιά [Ta yiálina paniá] lyrics

Τραγούδι μισοτελειωμένο

Σαν όνειρο κομμένο

Με του ρολογιού τον χτύπο

Άλλη μια μέρα

Σοκάκι χιλιοπατημένο

Που φέρνει πάντα μπρος

Τον ίδιο γκρίζο τοίχο

Όλα είναι ξένα

Κοιτώντας το ποτάμι

Μέσα απ’ το τζάμι το θολό

Να σφίγγει σαν πλοκάμι

Τον άρρωστο καιρό

Στρατώνες φυλακές νοσοκομεία

Ένα τρικάταρτο με γυάλινα πανιά

Σαν καριδότσουφλο τρελά σε τρικυμία

Σκαμπανεβάζει μες στη βαρυχειμωνιά

Και γνέφει με σινιάλα ηλεκτρισμένα

Απ’ τις αντένες του που τρέμουνε στα ύψη

Σ’ όλα τα έρημα και τα κυνηγημένα

Έξω απ’ τα σύνορα του κόσμου να τα κρύψει

Κουράστηκα να περιμένω

Στο χάρτη δρομολόγια

Να ζωγραφίζω

Ψέμα στο ψέμα

Με λόγια πάντα να χορταίνω

Και πύργους από σύννεφα

Στο νου να χτίζω

Φτάνω, φτάνω στην τρέλα

Και λίγο πριν τη δύση

Στη νιότη μου τηλεφωνώ

Αν ήρθε ή έχει αργήσει

Κι ακούω βουητό

Το πλοίο που ζυγώνει στο λιμάνι

Μέσα από κρότους

Κι επικίνδυνα εφέ

Σαν μπαλαρίνα

Από φύλλα

Πορσελάνης

Που τραμπαλίζεται στην άκρη του μπουφέ

Και γνέφει με σινιάλα ηλεκτρισμένα

Απ’ τις αντένες του που τρέμουνε στα ύψη

Σ’ όλα τα έρημα και τα κυνηγημένα

Έξω απ’ τα σύνορα του κόσμου να τα κρύψει