Nella porta accanto [Belarusian translation]

Па дарозе там за домам

Вечар кожны (пры-)ходзіш ты,

Вось/Ты з пакупкамі, з сабакам,

У блакітным світэры.

Ў ліфт ўваходзіш ты, пытаеш –

«Вы́бачце, Вам на які́?»,

Ты ўсміхаешся, і ззяю я (свячуся я).

Глянь жа, ты які!

Ах, чароўны ты.

Ты той, што не дае…

Ні правілаў, ні ягадак (клубніцы, труска́ўцы) --

Мне падабаешся…

Крыху́ падма́нны ты (Падма́нлівы такі́),

Таму цябе б жадала я (хацела)…

Дзе жа ты?

За дзвярыма паблізу.

За дзвярыма -- паблізу.

Супадзенне, што ёсь ты,

Бо заўжды чагось мне трэба,

Час другі́ (Ну, амаль).

Назіраю ўпо́тай я за табою.

Ў цябе у роце крываўнік --

І з'ела б я яго.

І чакала дзень я гэты,

І цяпер ты тут.

Паглянь жа, ты які!

Чароўны ўсё больш ты!

Ты той, які не знае

Аб правілах, пра ягадах (клубніцы).

Ці бачыш, ты які?..

Незразумелы ты (Які не ўсведамляе)!

Таму цябе хачу…

I дзе жа ты?

Я знаю, дзе ты:

За дзвярамі сусед.

За дзвярамі -- сусед.

Маеш недахоп адзі́ны (У цябе адна зага́на) –

Прачынаешся не поруч ты (са мной).

Прыму, як ёсць, такім, --

Будзь Дзева, Аве́н ці ты.

Адзе́нне ды скры́начкі (Суке́нкі, шкатулкі ўсе),

Запоўні ж іх -- клубніцай (труска́ўкай) ты…

Скажы мне ты хутчэй, --

Што стаў даступны (дасяжны) мне,

Бо так хачу цябе.

І дзе жа ты?

Я знаю, дзе ты:

За дзвярыма паблізу.

За дзвярыма паблізу.

І я знаю, дзе ты:

За дзвярыма (дзвярамі) -- сусед…

Можа, ты, існуеш, праўда.