Legacy [Persian translation]

بهم بگو کجا برم

بهم بگو چیکار کنم

هر جا بگی میام

بهم بگو چی بگم

مهم نیست حقیقی باشه یا نه

من همش رو برات میگم

من یه جور بچه ای بودم

که فکر میکردم آسمون داره به زمین میاد

چرا اینقدر به طرز متفاوتی عجیبم؟ من مریخی ام؟

من درگیر چجور آزمایش پیچیده و درهمی ام؟

چون من به این دنیا تعلق ندارم

بخاطر همینه که به صلاحیت و قدرت میخندم، اغلب اوقات بی اعتنام

ازمادرم عصبانی میشم

نه پدر، من تو خونه موفق نیستم

تو مدرسه ام فقط خجالتی و عجیب غریبم

و من به هیچ روان پزشک لعنتی ای احتیاج ندارم

سعی میکنه که بفهمه چرا این همه مشکلات عمیق و پنهان دارم

به خیال خودش میتونه سعی کنه و درستشون کنه

یا بیرونم و با گچ

روی پیاده رو نقاشی می کشم

و با خودم حرف میزنم

یا اینکه یه گوشه ی ساکتی قایم میشم

و سعی میکنم کسی متوجهم نشه

چون بغض کردم و گریه میکنم

یه روز بدی نو مدرسه داشتم پس حرف نمیزنم

چنتا ****** منو کردن تو یه کمد لعنتی

چون اون گفت که چپ نگاش کرده بودم

و اگه بیفوفتی، من نجاتت میدم

من ناجی تو از همه ی جنگ ها خواهم بود

که تو دنیای تو جریان دارن

لطفا به حرفای من ایمان داشته باش

چون این میراث منه، میراث، آره

این میراث منه، میراث، اره

ضمانتی وجود نداره

به من ربطی نداره، ما فقط میتونیم ببینیم

این میراث منه، میراث، میراث، میراث، میراث

من یه جور بچه ای بودم که همیشه فک میکردم آسمون داره به زمین میاد

چرا اینقدر فکرم به طرز متفاوتی عجیبه

چون فکرام تک تک میان و مغزمو درگیر میکنن

چون درباره ی هر چیزی که میاد تو ذهنم بیش از حد فکر میکنم، هر چیز کوچیکی

اذیتم میکنه، ولی پدرم نه، اون گفت خدافظ

و جدا شد، ولی من اصلا برام مهم نیست

تا وقتی تو موزیک پلیرم باتری باشه، حالم خوبه

هیچ چیز اذیتم نمیکنه

لعنتی، نیمه ی پر لیوانو ببین، حداقل راه نمیرم

تو محله ای که آپارتمانم توشه دوچرخه سواری میکنم

رو یه دوچرخه ده سرعته ای که خودم قطعه هاشو پیدا کردم

قطعه هایی که توی آشغالا پیدا کردم، یه بدنه، و بعدم چرخاشو نصب کردم

هدفون رو گوش، و نگاهم به جلوئه اگه بچه ها بخوان به غلطی بکنن

اما اگه ای همه ی چیزیه که برام وجود داره و زندگی بهم وعده میده

چرا اصن خودمونو اذیت کنیم و بجنگیم؟ منطقی نیست

ولی فک کنم الان یه لامپ تو ذهنم روشن شد

اون قافیه هایی که تند و تند نوشتم چی؟

اونا یجورایی بهم اعتماد به نفس میدن

به جایی اینکه بشینم و کتابای مصورم رو ورق بزنم

پس چرا نمیترکونم؟ یه چیزی مث اونیکس؟

تا منو تو شرایطی بذاره که بخوام بجنگم و آهنگایی بنویسم

که میگن من چی میخواستم به اون بچه ای بگم که گفت من چپ نگاش کردم

شجاعتم رو یه جا جمع میکنم، یه طوری که انگار میگم، جنگ شروع شد، عوضی!

از لحظه ای که میکروفونو روشن کردم، کی میدونست که،

من میتونستم تو فتح کردنم، مثل یه سمبل باشم؟

این یه حرفه به Phife Dawg از A Tribe Called Quest

چون این میراث منه، میراث، آره

این میراث منه، میراث، اره

ضمانتی وجود نداره

به من ربطی نداره، ما فقط میتونیم ببینیم

این میراث منه، میراث، میراث، میراث، میراث

من یه جور بچه ای بودم که همیشه فک میکردم آسمون داره به زمین میاد

حالا فک میکنم "به طرز متفاوتی عجیب بودن" فوق العادس

چون اگه عجیب نبودم، نمیتونستم کلمه هارو اینجوری بنویسم

و خط هارو مثل جدول بهم وصل کنم

و از کلمه های دشمنام به عنوان منبع قدرت استفاده کنم

تا سعی کنم ازشون ایده بگیرم و اشتیاق به دست بیارم

چون تو کل زندگیم بهم گفتن و یادم دادن که هیچی نیستم

شماها اینکارو کردین، گیجای لعنتی که مث کیسه های بزرگ ** سگ میمونین

حالا دهنتو ببند، عوضی، من دارم حرف میزنم

فک میکردم بی ارزشم و هیچی نیستم

حالا شماها دارین زمینی که من روش راه میرم رو میپرستین

من در برابر دنیا، خب که چی؟ من برایان داوکینزم

در مقابل کل خط حمله ی شیر 16-0

پس غول ها و شاهین ها و دلفینای میامی تون رو بیارین

این بازیِ کیسه جسده، عوضی، من دارم تابوت میارم

چون شما ها ترسویین و بی عرضه، یه عده "برایان بالدینگرز"

شما ها قراره به عنوان یه پاچه خوار بمیرید، من اهریمنی بودم(بوده ام)

با این دیالوگ از Rawkus '99

شماها به میراثی که از خودم به جا میذارم احترام نمیذارین

همتون میتونین برین کشکتونو بسابین

روزی که منوشکست بدید، هیچوقت قرار نیست بیاد

تو یه ظرف سس پرنده، پر از سوسیس ایتالیایی*

مورد تمجید ترین و بزرگ ترین، من هیچ وقت متوقف نمیشم

تا وقتی که از خستگی جون بدم، باید دود اگزوزمو بخوری

بهترین بخش من، اینه که من تو نیستم

من منم، من رئیس آتش نشانی ام(به معنای رئیس و رهبر) و این___

چون این میراث منه، میراث، آره

این میراث منه، میراث، اره

ضمانتی وجود نداره

به من ربطی نداره، ما فقط میتونیم ببینیم

این میراث منه، میراث، میراث، میراث، میراث