Le déserteur [Latin translation]

Domine, Rei Publicae dux!

Tibi epistulam scribo

quam leges, vel non leges

si tibi tempus est.

Vix mihi mandatum est,

mihique est persequendum

ut mererem stipendium:

nunc militandum est!

Domine, Rei Publicae dux,

sed militare nolo!

Ad homines caedendos

certe natus non sum.

Ne suscensueris, sed

tibi hoc dicere volo,

iam cepi meum consilium:

militiam perfugiam.

Et post natales meos

patrem mortuum vidi,

et fratres, qui abiere,

flentes domi pueros.

Tam multa passa est

mater; nunc in sepulcro

irridet tela et arma,

vermes nihil ei sunt.

Captivus cum essem

mulier mihi est abrepta,

anima mihi est abacta

totaque vita mea.

Quar’ multo mane cras

domi ostium percludam

ad praeteritos annos,

iterque inibo meum.

Panem mendico nunc

pererrans totam Galliam,

Armoricam, Arverniam

hoc clamans omnibus:

Oboedienda non sunt

mandata, nec servanda!

Militia est deneganda,

bellum opprobrium est.

Cruor si effunditur,

Domine, effunde tuum!

O dux Rei Publicae,

animo simulator!

Cum persecutus sim

mandate praetorianis

ut telis me perfoderent,

telum mihi non erit.