La solitudine [Interlingua translation]

Marco ha partite e non reveni plus

Le traino de 7:30 sin ille

Es un cardia* de metallo sin anima

In le frigido del matino gris del citate

Al scola su tabula es vacue, Marco es intra me

Dulce es su sufflo inter mi pensatas

Enorme distantias sembla separar nos

Ma mi cardia batte forte intra me

Qui sape si tu pensara a me

Si tu parla ancora con tu familia

Si tu te cela como io

Si tu fugi le reguardos e resta ibi

Imprisionate in tu camera, tu non vole mangiar

Tu pressa forte le cossino contra te

Tu plora; tu non sape

Quanto le solitude te facera ancora suffrer

Marco, in mi diario il ha un photographia

Tu ha le oculos de un infante un pauc timide

Io lo pressa forte contra mi cardia e senti tu presentia

Inter mi deberes de anglese e matematica

Tu patre e su avisos, que monotonia!

A causa de su travalio ille te debeva levar con ille

Naturalmente, ille non ha jamais demandate tu opinion

Ilo ha simplemente dicete: "Un die tu me comprendera"

Qui sape si tu pensara a me

Si tu parlara con tu amicos

Pro non suffrer plus pro me

Ma io sape que non es facile

Io es fatigate del scola

E del postmeridies sin te

Studiar es inutile, tote le pensatas

Converge verso te

Non es possibile separar

Le vita de nos duo

Io te implora, attende me, mi amor

Ma io non sape deluder te

Le solitude inter nos

Iste silentio intra me

E le inquietude de viver

Le vita sin te

Io te implora, attende me proque

Io non pote restar sin te

Non es possibile separar

Le historia de nos duo