La petite mort [Greek translation]

Η στιγμή που κόβεται η ανάσα

Ένα αργοπορημένο καλοκαιρινό απόγευμα

Οι άγγελοι έφυγαν ήδη από πριν

Με τα κατάλευκα πρόσωπά τους

Πιστεύω πως είναι πολύ αργά

Για να παραδεχτώ σε σένα ότι πονάω

Με την ετοιμοθάνατη καρδιά μου

Και τις κατάλευκες αναμνήσεις μου

Αν με χάσουν, να ξέρεις πως θα 'μαι δικιά σου

Και κουρνιάζοντας στην αγκαλιά του, ο θάνατος θα μας νανουρίσει

Επειδή αν με χάσουν,

είναι μόνο για να παραμείνω δικιά σου

Και κουρνιάζοντας στην αγκαλιά του, ο θάνατος θα μας νανουρίσει

Η βροχή στάζει απ'τους κροτάφους μου

Η αστραπή τραγουδάει την πτώση σου

Σέρνομαι κόντρα στη ζωή μου

Το γέλιο σου ηχεί κ ύστερα χάνεται

Πιστεύω πως είναι πολύ αργά

Για να σου πω ότι πονάω

Η καρδιά μου δεν είναι πια όπως πριν

Επειδή αποκοιμιέται τόσο γλυκά