Świat się kręci, czas leci,
wszyscy pracują, ty zostajesz sama.
Zostajesz sama, dniem i nocą oczekując
książąt z bajki, którzy nie chcą przybyć.
Nie zrozumiałaś, że wśród ludzi
nie ma miejsca dla tych, którzy nic nie robią.
Nawet miłość nie jest już taka, jak wczoraj;
na świecie nie ma już dam i rycerzy.
Wiem, że teraz nie wiesz, co robić;
nauczono cię czekać.
Czekać na kogoś, kto wszystko rozwiąże
i powie ci, że świat jest piękny, nawet gdy jest brzydki.
Skłaniano cię, byś wierzyła w nieprawdziwe rzeczy;
bzdurne bajki się zestarzały.
Dziś życie nie jest już takie, jak wczoraj;
świat twych pragnień jest już przebrzmiały.
Teraz zbudź się, musisz się zmienić;
jest tysiąc sposobów, by to zrobić, jeśli tylko zechcesz.
Przede wszystkim musisz zejść z chmur,
zamknąć oczy i wykonać skok.
Znajdziesz się wśród tylu ludzi, którzy cię nie widzą,
nie widzą niczego.
I, wśród tego tłumu, zrozumiesz, że twoje jutro
jest czymś, co jest tylko w tobie, w twych rękach.
W twych rękach!