Ὥς τò πῦρ Ταρτάρου [Hellfire] [Hṑs tò pỹr Tartárū] [Transliteration]

Ὢ ἱερᾱ̀ Μαρίᾱ,

Εὖ μ'οἶσθα μέντοι ἀγαθóν.

Ἀγάλλομαι τῇ ἁγνείᾳ μου.

Ὣ ἱερᾱ̀ Μαρίᾱ,

Εὖ μ'οἶσθα καθαρώτερον

Tοῦ ἀληθῶς ἀκολάστου ὄχλου.

Δήλου μοι, Μαρίᾱ,

Διὰ ὅτι τὴν ψῡχήν μου

Αὕτη φαρμάσσει τῷ χορεύτειν.

Γιγνώσκω καὶ ὁρῶ

Τὸ ταύτης βλέμμα με φλέγον,

Τῆς θέρμης οὔτε δύναμαι κρατεῖν.

Ὥς τò πῦρ

Ταρτάρου,

Καίεται ἵμερος

Ἐν τῷ δέρματί μου

Ὅς μ'άγει εἰς κακόν.

Ἀλλ' ἄμεμπτος

Ἔτι μένω.

Ἡ μοχθηρᾱ́ μου φαρμακείᾳ κρατεῖ πως.

Ἀλλ' ἄμεμπτος

Ἔτι εἰμὶ οὖν,

Ἐᾱ̀ν Ἐρῑνῡ̀ς φύσει κρείττων ῇ βροτοῦ.

Κώλῡσον, Μαρίᾱ,

Dιαθερμῆναι τήν γε Σειρὴν

Ἤδη τᾱ̀ς σάρκας μου καὶ τ'ὀστᾶ μου.

Ἵ̄ει Ἐσμερέλδαν

Ἢ εἰς τὰ τοῦ Αἵδου βάθη

Ἢ εἰς τοῦς μου βραχῑ́ονας αὐτοῦς.

Θεραπευτὰ Φρῶλλε, ἡ βάρβαρος ἐκπέφυγεν.

Τί;

Οὔκ ἐστιν οὐδαμοῦ ἐν τῷ νεῴ. Ἀποίχεται.

Ἀλλὰ...πῶς; Μὴ μελέτω σοι.

Ἄπελθε, μῶρε. Ταύτην εὑρήσω.

Ταύτην εὐρίσκοιμι ἂν, εἴ με καίτοι δέοι πᾶσαν τὴν Παρίδα κατασκάπτειν.

Ὢ μάγη,

Ἡ ὥρᾱ

Τῑμωρίᾱς ἥκει

Ἑλοῦ ἤ μ'ἢ πυρᾱ́ν.

Mὴ οὖσ' ἐμὴ, καύσει.

Χύρι' ἐλεῖσον νῦν

Με καὶ ταύτην, ἀλλὰ

Μὴ οὖσ' ἐμὴ, δὴ καύσεται.