Ernesto Murolo - 'A primma 'nnammurata

Ajére, pe' Tulèto, me 'ncuntraje

cu 'a primma e sóla 'nnammurata mia:

ll'uócchie pittate…e addó passaje, lassaje

tutt'e prufume 'e na prufumèria.

E a vint'anne turnaje cu stu penziéro,

chilli vint'anne ca nun tèngo cchiù.

L'ammóre è na ferita

ca 'o tiémpo po’ sanà,

ma te rummane 'o ségno tutt'a vita

pe t'a fà ricurdà!

E me so' ricurdato 'e na fenèsta.

Maria 'mmiéz'ê glicínie rampicante,

dóje frónne 'aruta 'mpiétto, 'o juórno 'e fèsta,

duje curallucce â recchia pe' brillante,

e na vèsta cu 'e mmane sóje cusuta,

nu pòco 'e cipria 'nfaccia e niénte cchiù.

L'ammóre è na ferita

ca 'o tiémpo po’ sanà,

ma te rummane 'o ségno tutt'a vita

pe t'a fà ricurdà!

E dòppo n'esistènza 'ntussecata,

che 'a vita nòsta nu rumanzo fuje,

essa pigliaje na strata, io n'ata strata,

ma cu na spina ô còre tutt'e duje!

E 'a tant'anne, d'e llàcreme chiagnute,

n'è rummasa una e nun s'asciutta cchiù.

L'ammóre è na ferita

ca 'o tiémpo po’ sanà,

ma te rummane 'o ségno tutt'a vita

pe t'a fà ricurdà!