Dos palabras [Polish translation]

Wszystko skończyło się nagle, ucichło z wiatrem.

Pozostały dwa słowa,

Pozostały dwa słowa.

Nie powiedziała nic nadzwyczajnego,

Nie chciała mnie zranić,

Jednak strach waży więcej aniżeli prawda.

I ja jestem jak pies, który nie ma właściciela,

Ulotniłem się, uciekłem jak małe dziecko,

Wspomniałem, że czasem świat bierze się na poważnie.

Pozostały dwa słowa,

Pozostały dwa słowa.

Chcieliśmy tego uniknąć, być może to zataić,

Byliśmy tchórzami, jedynie dwójką tchórzy.

Winowajcami i niewinnymi,

Z różnorakich marzeń,

Którzy przebaczali sobie nawet rację.

Ty nigdy nie pomyślałaś, że mi o tym powiesz,

Zaś ja zamilkłem na dłużej niż powinienem.

Owego ostatniego dnia oślepiło nas światło.

Pozostały dwa słowa,

Pozostały dwa słowa.

I ja jestem jak pies, który nie ma właściciela,

Ulotniłem się, uciekłem jak małe dziecko,

Wspomniałem, że czasem świat bierze się na poważnie.

Pozostały dwa słowa,

Pozostały dwa słowa.