Waar was je toen ik was opgebrand en gebroken
En ik vanuit mijn raam toekeek hoe de dagen voorbijgleden
En waar was je toen ik gekwetst en hulpeloos was
Want wat je zegt en doet houden me in hun ban
Terwijl jij hangt aan de woorden van iemand anders,
En gretig bent om te geloven wat je gehoord hebt,
Keek ik pal de zon in.
In gedachten verzonken, verloren in de tijd
Terwijl het zaad des levens en het zaad van verandering werden gezaaid.
Buiten viel de regen duister en traag
Terwijl ik dit gevaarlijke maar onweerstaanbare tijdverdrijf overdacht
Ondernam ik een hemelse rit door ons zwijgen
Ik wist dat het ogenblik was aangebroken
Om het verleden teniet te doen en tot het leven terug te keren
Ik ondernam een hemelse rit door ons zwijgen
Ik wist dat het wachten was begonnen
En ging regelrecht ... de zonneschijn in