C’était l’hiver [Polish translation]

Mówiła: „Za daleko już zaszłam,

moje serce jest zbyt ciężkie od tajemnic,

zbyt ciężkie od bólu”.

Mówiła: „Już nie mogę dłużej,

to, co mnie czeka, już przeżyłam,

już nie warto”.

Mówiła, że życie jest okrutne,

nie wierzyła już ani w słońce,

ani w ciszę kościołów.

Nawet moje uśmiechy napełniały ją lękiem.

W głębi jej serca zapanowała zima.

Wiatr nigdy nie był bardziej zimny,

a deszcz bardziej gwałtowny niż tego wieczoru,

gdy skończyła dwadzieścia lat,

gdy w jednym białym rozbłysku

zgasiła ogień

za zasłoną swych oczu.

Na pewno odnalazła niebo

i świeci w sąsiedztwie słońca

jak nowe kościoły.

Ale jeśli od tamtego wieczoru płaczę,

to dlatego, bo zrobiło się zimno

w głębi mojego serca.