All Too Well [10 Minute Version] [Taylor's Version] [From The Vault] [Greek translation]

Πέρασα κάτω από την πόρτα μαζί σου, ο αέρας ήταν κρύος

αλλά, κάτι σε αυτόν είχε την αίσθηση του σπιτιού με κάποιο τρόπο

Και άφησα το κασκόλ μου εκεί, στο σπίτι της αδερφής σου

και το έχεις ακόμα στο συρτάρι σου, ακόμα και τώρα

Ωω, η γλυκιά σου φύση και το βλέμμα μου με τα μάτια ορθάνοιχτα

Τραγουδάμε στο αμάξι, ενώ χανόμαστε στη βόρεια πλευρά της πόλης

Φθινοπωρινά φύλλα πέφτουν σαν κομμάτια παζλ που μπαίνουν στη θέση τους

και μπορώ να το κάνω εικόνα μετά απ'όλες αυτές τις μέρες

Και ξέρω ότι έχει χαθεί εδώ και καιρό

και αυτή η μαγεία δεν είναι εδώ πια

Και μπορεί να είμαι εντάξει, αλλά δεν είμαι καθόλου καλά

Γιατί να'μαστε πάλι, σε εκείνον τον μικρό δρόμο της πόλης

Παραλίγο να περάσεις με κόκκινο, γιατί κοιτούσες εμένα

Αέρας στα μαλλιά μου, ήμουν εκεί

Τα θυμάμαι όλα υπερβολικά καλά

Άλμπουμ με φωτογραφίες στον πάγκο, τα μάγουλά σου κοκκίνιζαν

Ήσουν ένα μικρό παιδί με γυαλιά σε ένα διπλό κρεβάτι

Και η μαμά σου λέει ιστορίες για εσένα στην ομάδα του tee-ball

Μου λες για το παρελθόν σου, νομίζοντας ότι εγώ ήμουν το μέλλον σου

Και μου πετούσες τα κλειδιά του αυτοκινήτου

Το μπρελόκ με τη στάμπα ''Γ*μα την πατριαρχία''

στο έδαφος

Πάντα προσπαθούσαμε να μείνουμε απαρατήρητοι

Και σκεφτόμουν στη διαδρομή

''Όπου να ΄ναι τώρα, θα πει ότι είναι αγάπη''

Ποτέ δεν το αποκάλεσες αυτό που ήταν

Μέχρι που είχαμε πεθάνει, φύγει και θαφτεί

Έλεγξε τον σφυγμό και γύρνα πίσω ενώ ορκίζεσαι

ότι είναι το ίδιο, μετά από 3 μήνες στον τάφο

Και μετά αναρωτιόσουν πού πήγε καθώς στράφηκα σε εσένα

αλλά το μόνο που ένιωσα ήταν ντροπή

και κράτησες τον άψυχο σκελετό μου

Και ξέρω ότι έχει χαθεί εδώ και καιρό και

δεν υπήρχε τίποτα άλλο που μπορούσα να κάνω

Και σε ξεχνάω εδώ και τόσο καιρό

που ξέχασα γιατί χρειαζόταν να το κάνω

Γιατί να'μαστε πάλι, στη μέση της νύχτας

Χορεύουμε στην κουζίνα υπό το φως του ψυγείου

Στον κάτω όροφο, ήμουν εκεί

Τα θυμάμαι όλα υπερβολικά καλά

Και να'μαστε πάλι, όταν κανένας δεν χρειαζόταν να ξέρει

Με κράτησες σαν μυστικό αλλά εγώ σε κράτησα σαν όρκο

Ιερή προσευχή και ορκιζόμασταν να τα θυμόμαστε όλα υπερβολικά καλά, ναι

Ίσως χαθήκαμε στη μετάφραση

Ίσως ζήτησα υπερβολικά πολλά

Αλλά ίσως αυτό το πράγμα ήταν ένα αριστούργημα,

μέχρι που το κατέστρεψες όλο

Τρέχοντας φοβισμένη, ήμουν εκεί

Τα θυμάμαι όλα υπερβολικά καλά

Και με καλείς ξανά στο τηλέφωνο

απλώς για να με ραγίσεις, όπως έκανες τις υποσχέσεις σου

Είσαι τόσο αδιάφορα βάναυσος, επικαλούμενος ότι είσαι ειλικρινής

Είμαι ένα τσαλακωμένο κομμάτι χαρτί που κείτεται εδώ,

γιατί τα θυμάμαι όλα, όλα, όλα

Λένε ότι τέλος καλό, όλα καλά,

αλλά βρίσκομαι σε μία νέα κόλαση κάθε φορά

που σε σκέφτομαι

Είπες ότι, αν ήμασταν πιο κοντά ηλικιακά,

ίσως θα ήταν εντάξει

και αυτό με έκανε να θέλω να πεθάνω

Η ιδέα που είχες για εμένα, ποια ήταν;

Ένα στολίδι ποτέ απαιτητικό και πάντα γλυκό, του οποίου η λάμψη αντανακλούσε πάνω σου

Όχι να κλαίει στο μπάνιο ενός πάρτι

Μια ηθοποιός με ρωτά τι συνέβη

Εσύ, αυτό συνέβη, εσύ

Εσύ που γοήτευσες τον πατέρα μου με διακριτικά αστεία

ρουφώντας τον καφέ σου λες και ήσουν σε τηλεοπτική εκπομπή

Αλλά, μετά με έβλεπε να παρακολουθώ την μπροστινή πόρτα όλη νύχτα, θέλοντας να έρθεις

και είπε ''Υποτίθεται ότι είναι διασκεδαστικό να γίνεσαι 21 ετών''

Ο χρόνος δεν περνά, είναι λες και είμαι παράλυτη από αυτόν

Θα ήθελα να γίνω ξανά ο παλιός μου εαυτός, αλλά ακόμα τον αναζητώ

Μετά από μέρες με καρό πουκάμισα και νύχτες που με έκανες δική σου

Τώρα ταχυδρομείς πίσω τα πράγματά μου και περπατώ προς το σπίτι μόνη μου

Αλλά κρατάς το παλιό μου κασκόλ από εκείνη την πρώτη εβδομάδα,

γιατί σου θυμίζει την αθωότητα και μυρίζει σαν και εμένα

Δεν μπορείς να το ξεφορτωθείς,

γιατί τα θυμάσαι όλα υπερβολικά καλά, ναι

Γιατί να'μαστε πάλι, όταν σε αγάπησα τόσο πολύ

Τότε πριν χάσεις το μοναδικό αληθινό πράγμα που γνώρισες ποτέ

Ήταν σπάνιο, ήμουν εκεί

Τα θυμάμαι όλα υπερβολικά καλά

Αέρας στα μαλλιά μου, ήσουν εκεί

Τα θυμάσαι όλα

Στον κάτω όροφο, ήσουν εκεί

Τα θυμάσαι όλα

Ήταν σπάνιο, ήμουν εκεί

Τα θυμάμαι όλα υπερβολικά καλά

Και δεν ήμουν ποτέ καλή στο να λέω αστεία,

αλλά η τελευταία ατάκα του ανεκδότου πάει κάπως έτσι

''Εγώ θα μεγαλώσω αλλά οι ερωμένες σου παραμένουν συνομήλικες με εμένα''

Από τότε που εσύ από το Μπρούκλιν με ράγισες ολόκληρη

Είμαι ένας στρατιώτης που ανακτά το μισό του βάρος

Και σου προκάλεσε μελαγχολία η μελανιά των δίδυμων φλογών;1

Μεταξύ μας μόνο, σε ακρωτηρίασε και εσένα αυτή η σχέση;

Γιατί μέσα στο ανούσιο κρύο αυτής της πόλης

ακόμα θυμάμαι την πρώτη πτώση χιονιού

και το πώς έλαμπε καθώς έπεφτε

Τα θυμάμαι όλα υπερβολικά καλά

Μεταξύ μας μόνο, σε ακρωτηρίασε και εσένα αυτή η σχέση υπερβολικά καλά;

Μεταξύ μας μόνο, τα θυμάσαι όλα υπερβολικά καλά;

(Μεταξύ μας μόνο)

Μεταξύ μας μόνο, τα θυμάμαι όλα υπερβολικά καλά

(Μεταξύ μας μόνο)

(Αέρας στα μαλλιά μου, ήμουν εκεί, ήμουν εκεί)

(Στον κάτω όροφο, ήμουν εκεί, ήμουν εκεί)

(Ιερή προσευχή, ήμουν εκεί, ήμουν εκεί)

(Ήταν σπάνιο, τα θυμάσαι όλα υπερβολικά καλά)

(Αέρας στα μαλλιά μου, ήμουν εκεί, ήμουν εκεί)

(Στον κάτω όροφο, ήμουν εκεί, ήμουν εκεί)

(Ιερή προσευχή, ήμουν εκεί, ήμουν εκεί)

(Ήταν σπάνιο, τα θυμάσαι όλα υπερβολικά καλά)

(Αέρας στα μαλλιά μου, ήμουν εκεί, ήμουν εκεί)

(Στον κάτω όροφο, ήμουν εκεί, ήμουν εκεί)

(Ιερή προσευχή, ήμουν εκεί, ήμουν εκεί)

(Ήταν σπάνιο, τα θυμάσαι)

(Αέρας στα μαλλιά μου, ήμουν εκεί, ήμουν εκεί)

(Στον κάτω όροφο, ήμουν εκεί, ήμουν εκεί)

(Ιερή προσευχή, ήμουν εκεί, ήμουν εκεί)

(Ήταν σπάνιο, τα θυμάσαι)

1. Δίδυμη φλόγα = Το άλλο μου μισό, άνθρωποι που συμπληρώνουν ο ένας τον άλλον.