Ballade des pendus [Dutch translation]

Gij mensenbroeders die ons overleeft

Gedenkt ons zacht, gedenkt ons niet vilein

Want juist als gij erbarmen met ons heeft

Zal God ook jegens u genadig zijn

U ziet ons hier gegangen per dozijn

Ons vlees, door ons gespijsd tot aan de strot

Is sedert lang verteerd, vergaan, verrot

Wij beend'ren worden ook tot stof gewreven

Dat niemand lacht om ons zo droevig lot;

Bidt slechts tot God dat Hij het ons vergeve

Als wij u broeders noemen, kijk dan niet

Misprijzend, ook al bengelen wij hier

Met reden en terecht. Wie logisch ziet

Weet dat de mens vaak dom is als een dier

Vraagt dus voor dit dozijn, dood als een pier

De hoge gratie van Maria's kind;

Dat Hij ons net als ieder mens bemint

En onze ziel niet in de hel doet beven

Ons lijf is dood, verdwenen met de wind;

Bidt slechts tot God dat Hij het ons vergeve

De regen spoelde en waste onze huid

De zon heeft ons geblakerd en gelooid;

De eksters pikten ons de ogen uit

De kraaien hebben ons de baard gerooid

En zelfs de laatste rust krijgen wij nooit;

Wij zwaaien en wij draaien met de wind

Die met ons speelt gelijk een kaatsend kind

Veel vogelsnavels kwamen ons doorzeven

Zorgt dus dat u hier nooit uw einde vindt

Bidt slechts tot God dat Hij het ons vergeve

Prins Jezus, hoor ons aan, wij smeken luid;

Zorg dat de duivel ons niet krijgt als buit

Laat ons toch niet in hete vlammen sneven

Gij mensen, lach ons kaal karkas niet uit

Bidt slechts tot God dat Hij het ons vergeve