À l'heure où je me couche [Greek translation]

Μια μέρα ερχόμαστε στον κόσμο

και μετά περιμένουμε ο κόσμος να έρθει σε μας

Όσο πιο μακρύς ο δρόμος, τόσο το καλύτερο

θα μπορούμε να παρεκκλίνουμε λιγάκι παραπάνω

Το μέλλον ανήκει σε όσους ξυπνάνε την ώρα που πάω για ύπνο

Το μέλλον ανήκει σε όσους ξυπνάνε την ώρα που πάω για ύπνο

Αντιμετωπίζω τη ζωή σαν ένας τυφλός με ένα γουόκμαν

Σαν μια ανωμαλία στο πρόγραμμά τους

Τα όνειρά σας είναι οι εφιάλτες μου

Θα είμαι είκοσι χρονών για όλη μου τη ζωή, για τίποτα δεν είναι αργά

Ακόμα κι αν χάσω τον μπούσουλα

δεν είμαι σίγουρος ότι η νύχτα είναι καλός σύμβουλος* όταν έξω τραβιόμαστε

Άσε με να κάνω αυτό που ξέρω καλύτερα

Θα συνεχίσω τις μαλακίες μου, μέχρι να με πάρουνε στα σοβαρα.

Μια μέρα ερχόμαστε στον κόσμο

και μετά περιμένουμε ο κόσμος να έρθει σε μιας

Όσο πιο μακρύς ο δρόμος, τόσο το καλύτερο

θα μπορούμε να παρεκκλίνουμε λιγάκι παραπάνω

Το μέλλον ανήκει σε όσους ξυπνάνε την ώρα που πάω για ύπνο

Το μέλλον ανήκει σε όσους ξυπνάνε την ώρα που πάω για ύπνο

Μη με ρωτάς τι μας επιφυλάσσει το μέλλον, γιατί δεν ξέρω

Πάνε αιώνες από τότε που κλείστηκα στον εαυτό μου

Το ηθικό μου είναι σε τραγική κατάσταση

Να ζω την κάθε μέρα λες και η επόμενη δεν υπάρχει

Μπούχτησα να παρατηρώ τον κόσμο από μακριά

Πρέπει από την πόλη μου να φύγω και τις γωνιές της, να μάθω πως θα μοιάζει το αύριο

Κανείς δεν μου εύχεται καλή τύχη

Θα περάσω τη ζωή μου διερωτόμενος πότε αυτή ξεκινά

Μια μέρα ερχόμαστε στον κόσμο

και μετά περιμένουμε ο κόσμος να έρθει σε μας

Όσο πιο μακρύς ο δρόμος, τόσο το καλύτερο

θα μπορούμε να παρεκκλίνουμε λιγάκι παραπάνω

Το μέλλον ανήκει σε όσους ξυπνάνε την ώρα που πάω για ύπνο

Το μέλλον ανήκει σε όσους ξυπνάνε την ώρα που πάω για ύπνο

Με ένα κεφάλι καζάνι το πρωινό της Δευτέρας

θέλοντας να κάνω μια επαναστροφή στα μισά της διαδρομής

Όταν όλη η πόλη επαναλαμβάνει πως πουθενά δεν θα καταλήξεις

Σαν ένας υπνοβάτης στην άκρη του γκρεμού

θέλοντας να φωνάξεις για βοήθεια, κάποιος να σε αρπάξει από το χέρι

Όταν το μόνο που ξέρεις να κάνεις είναι να τα μεταθέτεις όλα για αργότερα.

Την ώρα που πάω για ύπνο, όταν τα πουλιά κελαηδάνε

Η γειτόνισσα φεύγει να πάει για δουλειά την ώρα που εγώ αποκοιμιέμαι με την πίκρα και την αγωνία στο στομάχι

Η ζωή περνάει κι εγώ δεν μπορώ πια να την περιμένω

Και αν με το ζόρι μένω εγκλωβισμένος για πάντα στους τοίχους του δωματίου μου

Τίποτα δεν υπάρχει για να καταλάβουμε, όταν μεγαλώνουμε σ'ενα σκάφανδρο

Σηκωνόμαστε, γλιστράμε, ξεγελάμε την πλήξη σε μια εμπορική στοά

Δεν θέλω να είμαι απών στη δική μου ζωή

Να βλέπω τις μικρές μας ιστορίες να συμβαδίζουν της μεγάλης

Μια μέρα ερχόμαστε στον κόσμο

και μετά περιμένουμε ο κόσμος να έρθει σε μας

Όσο πιο μακρύς ο δρόμος, τόσο το καλύτερο

θα μπορούμε να παρεκκλίνουμε λιγάκι παραπάνω

Το μέλλον ανήκει σε όσους ξυπνάνε την ώρα που πάω για ύπνο

Το μέλλον ανήκει σε όσους ξυπνάνε την ώρα που πάω για ύπνο

Μια μέρα ερχόμαστε στον κόσμο

και μετά περιμένουμε ο κόσμος να έρθει σε μιας

Όσο πιο μακρύς ο δρόμος, τόσο το καλύτερο

θα μπορούμε να παρεκκλίνουμε λιγάκι παραπάνω

Το μέλλον ανήκει σε όσους ξυπνάνε την ώρα που πάω για ύπνο

Το μέλλον ανήκει σε όσους ξυπνάνε την ώρα που πάω για ύπνο

Εκεί απ'όπου ερχόμαστε, απ'όλα είμαστε μακριά

Για το αύριο, τίποτα δεν κινείται

Εκεί απ'όπου ερχόμαστε, απ'όλα είμαστε μακριά

Για το αύριο, τίποτα δεν κινείται

Εκεί απ'όπου ερχόμαστε, απ'όλα είμαστε μακριά

Για το αύριο, τίποτα δεν κινείται

Εκεί απ'όπου ερχόμαστε, απ'όλα είμαστε μακριά

Για το αύριο, τίποτα δεν κινείται